พระรัตนตรัย

พระรัตนตรัย

พระรัตนตรัย หรือพระไตรรัตน์ หมายถึง แก้วสามประการอันประเสริฐสุดของพุทธศาสนิกชน^๑ ที่เรียกว่า รัตน (แก้ว) เพราะว่าเป็นสิ่งที่ประเสริฐ มีค่าสูง และหาได้ยาก เทียบด้วยดวงแก้วมณี

พระรัตนตรัย คือ พระพุทธเจ้า, พระธรรม และพระสงฆ์ ซึ่งเรียกเต็มว่าพุทธรัตนะ, ธรรมรัตนะ, สังฆรัตนะ ซึ่งได้แก่

พระพุทธ คือ ท่านผู้ตรัสรู้ธรรมด้วยพระองค์เอง แล้วสอนประชุมชนให้ประพฤติชอบด้วยกาย, วาจา, ใจ ตามพระวินัย

พระธรรม คือ พระธรรมวินัยอันเป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า

พระสงฆ์ คือ หมู่ชนที่ฟังคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าแล้วปฏิบัติชอบตามพระธรรมวินัย
ที่มา:      ^๑ราชบัณฑิตยสถาน, พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว, กรุงเทพพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2556, หน้า 988

          แล้วถ้าพระรัตนตรัยในความหมายที่แตกต่างออกไปจากกรอบเดิม ๆ เราคิดว่าจะพอเข้าใจและยอมรับแนวความคิดนอกกรอบนี้ได้มากน้อยเพียงใดดังนี้

พระรัตนตรัย คือ พระพุทธเจ้า, พระธรรม และพระสงฆ์ ซึ่งเรียกเต็มว่าพุทธรัตนะ, ธรรมรัตนะ, สังฆรัตนะ ซึ่งได้แก่

พระพุทธ คือ ท่านผู้ตรัสรู้ธรรมด้วยพระองค์เอง เป็นผู้เห็นธรรมมาก่อน ฯ

พระธรรม คือ สิ่งที่ทุกเห็น (พระพุทธเจ้าจะอุบัติมาในโลกหรือไม่สิ่งนี้ก็มีอยู่แล้วตามธรรมชาติ) และพระพุทธเจ้าได้นำสิ่งที่เห็นมาบอกให้สัตว์โลกได้เห็นตาม

พระสงฆ์ คือ ผู้เห็นธรรมตามมา(เห็นมรรคเห็นทาง) ซึ่งเกิดจากพระพุทธเจ้านำธรรมะที่เห็นมาบอกเอาไว้ได้มีโอกาสศึกษาปฎิบัติตาม

ภิกษุ, ภิกษุณี, อุบาสก, อุบาสิก คือ ผู้แสวงธรรมตามมา เป็นเพียงผู้มีศรัทธา แต่ยังไม่เห็นธรรมและยังไม่อยู่ในมรรคในทาง ยังต้องการเวลา และ โอกาสสร้างบารมีเพื่อที่จะเข้าให้ถึงธรรมะต่อไป